Bijzondere gebeurtenissen
De geschiedenis van de Scouting Tono-groep is een aaneenschakeling van bijzondere gebeurtenissen. Bijzonder voor de kabouter die wordt geïnstalleerd, bijzonder voor het staflid dat voor het eerst een kamp organiseert en gebeurtenissen die voor de groep als geheel bijzonder zijn.
Het eerste opmerkelijke feit ontdekken we als we de websites van andere Scoutinggroepen bekijken en de geschiedenis vergelijken. Van de Website van de Scouting Inka-groep (zie "historie") uit Den Helder leren we dat deze groep Waterpadvindsters in 1920 is opgericht door mevrouw J.L. Redeke-Hoek (Ivag = Ik Vind Alles Goed). De Scouting Tono-groep is in 1921 opgericht door mejuffrouw E. Redeke (Tono = Tob Nooit).
Het blijkt dat 'onze' Lies Redeke (Tono) de dochter is van mevrouw J.L. Redeke-Hoek (Ivag). Beiden waren nogal actief in het padvinsterswereldje. Zo hebben de dames samen de Flevo-groep opgericht in Utrecht, eveneens een groep voor Waterpadvindsters. Deze meisjesgroep is inmiddels gefuseerd met de Scouting Wilhelmina-groep in Utrecht. Deze waterwerkgroep laat haar meisjes nog steeds varen in boten met de namen 'Ivag' en 'Tono'. Mocht je haar nog eens tegenkomen: de 'Tono' is de lelievlet met nummer 704.
Buitenlandse gasten
In 1953 is de groep in rep en roer: een troop Amerikaanse Girl Guides brengt een bezoek aan de Ravo- en Tono-groep. De meiden worden ontvangen aan de Koemarkt waarna een bezoek wordt gebracht aan de Maasboulevard, Rotterdam en Delft. Volgens het draaiboek dat van minuut tot minuut loopt overnachten de meiden hierna op de Scoutingboerderij bij de Vijfsluizen. De dames van Troop 134, Rheinfield Area zijn de dag hiervoor
Amerikaanse Girl Guides aan boord van de MS Maasdam onderweg naar Schiedam, 1953.
|
Twee jaar later neemt een Oekraïnse Padvindster deel aan het Padvindsters- en Pioniersterskamp in Putten. De Schiedamse en Vlaardingse Pioniersters van de Tono-groep brengen gezamenlijk het kampgeld bij elkaar, in 1955 het bedrag van 26 gulden (11,80 Euro).
In 1973 gaan de Senior-Padvindsters op kamp naar Darlington in Engeland. Dat dit kamp een hechte vriendschap oplevert met de Britse Girl Guides blijkt wel uit het feit dat de Darlingtonse meiden een jaar later te gast zijn op het Senior-Padvinsterskamp in Sterksel.
Zustersteden
Ook de contacten met de Schiedamse zustersteden floreren. In 1988 brengt de Jan van Hoofstam een bezoek aan zusterstad Esslingen in Duitsland. Hoewel de contacten met de lokale Pfadfinder and Pfadfinderinnen beperkt blijven tot een grootse kampvuuravond zorgt herr Oberburgemeister (de burgemeester) er voor dat de Pivo's de stad goed leren kennen.
Tegenbezoeken komen enkele jaren later als een groep Duitste Scouts uit Esslingen een bezoek brengt aan
Schiedam. Deze meiden zijn dan op een fietstocht door Nederland. In samenwerking met de St. Franciscus
Lodewijkgroep wordt de groep een tocht door Schiedam en een kampvuur bij 't Koetshuis aangeboden.
Uiteraard staat ook een bezoek aan de Schiedamse molens op het programma.
Een vergelijkbaar programma blijkt prima in de smaak te vallen bij een gemengde groep Scouts uit
de Italiaanse zusterstad Udine.
Eretekens
Zoals iedere vereniging bestaat ook de Scouting Tono-groep bij de gratie van haar vrijwilligers. Gelukkig kenen we een grote groep zeer enthousiaste vrijwilligers. Toch zijn er in het verleden een aantal op speciale wijze bedankt. Terwijl we vrijwel zeker een groot aantal personen overslaan noemen we hier toch het Vriendschapsteken van het NPG wat in december 1972 werden uitgereikt aan dhr. van Loenen, penningmeester van 1969 tot 1982 en aan mw van Loenen-Langebach. Eenzelfde teken wordt in 1974 uitgereikt aan mw. R. van der Vlis-Halsema. Het zilveren waarderingsteken van de Vereninging Scouting Nederland werd in 1986 uitgereikt aan Wil van der Linden-Halsema voor haar vele werk in de periode 1971-1981 en 1984-1985. Ook Marja Overheul-Stedehouder ontving het Zilveren Waarderingsteken en is zij tot erelid benoemd, en wel in 1984 nadat zij ruim 10 jaar (team)leidster was geweest. Verder is in 2002 het Zilveren Waarderingsteken uitgereikt aan Hans van de Linde voor de 6 jaar als stichtingsvoorzitter en 8 jaar als penningmeester.In 2005 ontvangt Richard Spruit, bekend onder de stafnaam Dolfijn, eveneens het Zilveren Waarderingsteken bij zijn afscheid, zij het dat hij er 18 jaar als vrijwilliger, waaronder o.a. 16 jaar in het bestuur en 8 jaar als groepsvoorzitter, voor nodig had.
In 1991 ontvangt mw. W.H. Mientjes-Waale (Nitka) een hoge eer: de medaille in zilver in de orde van
Oranje-Nassau. Wil Mientjes is dan bijna 20 jaar voorzitster van de Scouting Tono-groep en was daarvoor
o.a. regionaal commissaresse.
Een huwelijk van een staflid levert altijd een leuke dag op. Vermoedelijk is dit het huwelijk van Ikolé.
|
Huwelijken
Voor een Kabouter of Padvindster is het natuurlijk fantastisch als een van de stafleden gaat trouwen. In de loop der jaren hebben vele Tono-vrijwilligers hun huwelijk gevierd met de leden van de groep. Zo ook het huwelijk van Dolfijn en Manta (Richard Spruit en Monica van der Boor) in 2000.Het blijkt echter dat namen zeer moeilijk te achterhalen zijn. Naast de foto's die hier en daar opduiken zijn er geen uitnodigingen of verslagen te vinden in het archief. We doen hiervoor
Het huwelijk van Dolfijn (Richard Spruit) en Manta (Monica van der Boor) op 31 mei 2000.
|
Ik heb een uitbreiding of wijziging voor de geschiedenis
Als lid, ex-lid of bekende van de Scouting Tono-groep heb ik nog informatie of afbeeldingen die interessant kunnen zijn voor het verhaal over de geschiedenis van de groep.
Vorige
Scouting Tono-groep
Volgende
